11,5 tony na oś – Ministerstwo przygotowało przepisy

Od marca 2021 r. obowiązują nowe przepisy, które zmieniły limit dopuszczalnego nacisku na oś. Zgodnie z nimi generalną zasadę jest, że po wszystkich drogach publicznych w Polsce możliwy jest ruch  pojazdów o dopuszczalnym nacisku osi napędowej do 11,5 ton bez konieczności uzyskiwania zezwolenia. Przepisy przewidują jednak wyjątki od generalnej zasady.  Jednym z nich jest ten, który uprawnia samorządy do wprowadzania ograniczenia w ruchu  pojazdów ciężkich po drogach, których parametry techniczne lub stan techniczny konstrukcji nawierzchni jezdni nie są dostosowane do ruchu pojazdów o dopuszczalnym nacisku pojedynczej osi napędowej powyżej 10 t albo powyżej 8 t. Więcej na ten temat można przeczytać w naszym wpisie.

Kara 6 000 zł za każde, chociażby minimalne przekroczenie nacisku

Nowe przepisy zmieniły również wysokość kar za przekroczenie dopuszczalnych nacisków. Minimalna kara wynosi 6 000 zł i jest ona nakładane za przekroczenie w granicach 0-10 %.

Kara 6 000 zł nakładana jest często na przewoźników przekraczających wschodnią granicę Polski. Napisaliśmy o tym w artykule Kara za nacisk na oś a nieznaczne przekroczenie. Warto zapoznać się z artykułem, bowiem opisaliśmy w nim sytuacje, gdy Sąd zakwestionował nałożenie kary w kwocie 6 000 zł za przekroczenia parametru, w sytuacji, gdy istniały wątpliwości co do prawidłowości pomiaru. Dwa kolejne pomiary nacisku osi różniły się między sobą.

11,5 tony na oś – zasada

Nowe przepisy są efektem wdrożenia wyroku TSUE z 21 marca 2019 r. C-127/17 i zapewnienie zgodności krajowego ustawodawstwa z przepisami dyrektywy 96/53/WE. Oznacza to  zapewnienie możliwości poruszania się pojazdów o dopuszczalnym nacisku pojedynczej osi napędowej do 11,5 t po drogach publicznych w Polsce bez konieczności uzyskiwania zezwoleń na przejazd pojazdu nienormatywnego. Dokonanie zmian ustawowych było konieczne w celu usunięcia lub modyfikacji niezgodnych z prawem unijnych przepisów krajowych i nie może zostać zrealizowane w inny sposób niż poprzez zmianę przepisów.

Drogi gruntowe – 8 ton na oś

Jedynym ustawowo określonym wyjątkiem są drogi gruntowe, po których dopuszcza się wyłącznie ruch pojazdów o dopuszczalnym nacisku pojedynczej osi napędowej do 8 ton. Należy przy tym zwrócić uwagę, że obecnie w Polsce nadal 122 658 km dróg publicznych posiada nawierzchnię gruntową i stanowią one ok 29 % wszystkich dróg publicznych.

422 302 km – łączna długość dróg publicznych w Polsce, w tym:  19 410 km  dróg krajowych,  402 892 km  dróg samorządowych. Drogi samorządowe stanowią 95 % dróg publicznych.

122 658 km dróg gruntowych – stanowią one ok 29 % wszystkich dróg publicznych w Polsce.

Wprowadzając przepisy przewidziano, iż dróg publicznych w Polsce, po których dopuszczony będzie ruch pojazdów o nacisku pojedynczej osi napędowej do 11,5 t będzie ok. 299 644 km co stanowić będzie ok. 70% wszystkich dróg publicznych w Polsce.

Uprawnienia samorządów

Niezależnie od ustawowego ograniczenia dotyczącego dróg gruntowych, samorządy moą wprowadzać ograniczenia w ruchu ww. pojazdów ciężkich po spełnieniu ustawowo określonych przesłanek. Przy czym, w ocenie autorów projektu, konieczność spełnienia jednocześnie minimum dwóch przesłanek ograniczy możliwości stosowania zakazów ruchu pojazdów ciężkich jedynie do tych dróg publicznych lub ich odcinków, na których faktycznie nie powinien odbywać się ruch pojazdów ciężkich zgodnie z przepisami UE.

Wprowadzenie ograniczeń przez samorządy uzależnione jest  od łącznego spełnienia dwóch warunków:

• stanu technicznego drogi uniemożliwiającego poruszanie się pojazdów ciężkich tzn. pojazdów o dopuszczalnym nacisku pojedynczej osi napędowej do 11,5 t oraz
• okoliczności, w której droga przebiega przez lub w pobliżu obszaru, terenu lub obiektu, na który ruch pojazdów ciężkich może wywierać szczególnie negatywny wpływ tzn.: droga lub jej odcinek przebiega lub jej przebieg graniczy z obszarem na którym znajduje się forma ochrony przyrody.

NIE dla zakazu na drogach za unijne pieniądze

Zakazu ruchu nie powinien być stosowany na:

• drogach publicznych lub ich odcinkach, które zostały wybudowane lub przebudowane z udziałem środków pochodzących z budżetu Unii Europejskiej,
• drogach publicznych lub ich odcinkach w transeuropejskiej sieci drogowej,
• drogach krajowych, z wyjątkiem dróg krajowych lub ich odcinków zarządzanych przez prezydentów miast na prawach powiatu.